For my birthday I got a huge bouquet of roses from my husband. He could not buy it himself, so my son in law bought them.

Four and a halve weeks ago my husband felt down the stairs and broke his shoulder, four ribs and his heel.

Now much of the time he is laying in a bed in the living room or is sitting in a wheel chair. Everyday a nurse helps him an hour a day.

His shoulder and his heel will never be the same as before the crash. His favourite sport, running, that's a thing of the past.

In my spare time a do some stitches on a mandala. There is no need to think about the pattern, I do what comes up to me.

I hope that in the next few weeks I am able to be a little more creative.

Dit geweldige boeket rozen kreeg ik voor mijn verjaardag van mijn echtgenoot. Hij kon er zelf niet op uit om een kadootje te kopen, dus een schoonzoon kocht de rozen.

Vier en een halve week geleden viel mijn echtgenoot van de trap en brak zijn schouder, 4 ribben en zijn hiel. Hij lig in bed in de huiskamer of zit in een rolstoel. Elke dag komt de wijkverpleging een uur om hem te verzorgen.

Zijn schouder en zijun hiel zullen nooit meer de oude worden. Zijn favourite sport, hardlopen, kan hij wel vergeten.

In mijn nu zeldzame vrije tijd borduur ik een paar steekjes aan een mandala. Je hoeft niet na te deneken over een patroon, je doet wat in je opkomt. Ik hoop dat de komende weken weer wat ruimte geven om creatief bezig te zijn.